อากาศที่นี้เริ่มจะอุ่นขึ้นบ้างแล้วละค่ะ ยามว่างนกและแฟนคลับมักจะหาโอกาสออกไปกินข้าวนอกบ้านด้วยกัน ถือเป็นการพักผ่อนอย่างหนึ่ง ซึ่้งนกและแฟนคลับมีร้านประจำอยู่ร้านหนึ่งที่มักจะไปอยู่บ่อยครั้้ง อาหารอร่อยราคาไม่แพงมากนั้น บรรยากาศดี ร้านจะติดกับแม่น้ำน่านั่ง ยิ่งหน้าร้อนที่นี้จะเยอะเป็นพิเศษ อย่างวันนี้ไม่ใช้หน้าร้อน แต่เป็นต้นๆ ฤดูใบไม้ผลิต อากาศดีมากๆ นกและแฟนคลับมาก่อนร้านเปิดนิดหน่อย เลยมีเวลาเดินเล่นแถวๆนั้น ที่นั้นวิวสวยค่ะ เดินเล่นไปเห็นวิวสวย ๆ ก็อดที่จะหยิบกล้องขึ้นมาถ่ายไม่ได้ นกเป็นคนชอบถ่ายรูป กล้องจึงเป็นเสมือนเพื่อนที่นกจะติดกระเป๋าไว้เสมอ ภาพถ่ายเป็นความทรงจำ บางครั้งเห็นรูปภาพก็ทำให้เราคิดถึงสิ่งที่ผ่านมาในอดีตเช่นกัน หลายครั้ง ๆ ที่นกนำรูปภาพที่ถ่ายเก็บไว้มาให้ชม หลายๆ คนชื่นชอบ เราคนถ่ายภาพก็รู้สึกดีใจ กล้องที่นกใช้งานไม่ใช้กล้องที่นักถ่ายมืออาชีพใช้กัน กล้องจะเป็นกล้องดิจิตอนธรรมดา ๆ ทั่ว ๆ ไป ที่นกใช้มานานจนรู้ใจกัน ใจจริงแล้วอยากได้กล้องที่มีคุณภาพลูกเล่นดีกว่านี้ แต่ก็ยังตัดใจซื้อไม่ได้สักครั้ง เพราะกล้องดีราคาก็แพง อีกอย่างกล้องนี้ก็ยังใช้ได้ดีอยู่ก็เลยใช้กันต่อไปจนกว่าจะใช้งานไม่ได้ แล้วถึงจะซื้อใหม่ หลังจากถ่ายรูปเสร็จร้านอาหารก็เปิด ระหว่างคอยก็เปิดเครื่องดูรูปที่เราถ่ายกัน แฟนคลับพูดว่าถ้าเราส่งไปให้หนังสือพิมพ์เค้าจะสนใจลงรูปถ่ายนี้หรือเปล่า นกก็บอกว่าลองส่งไปซิเผื่อว่าเค้าสนใจ หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันถึงเรื่องรูปอีกเลย ในใจนกคิดว่าแฟนคลับพูดเล่นๆเเลยไม่ใส่ใจ ที่ไหนได้ ส่งไปจริงๆ เค้าส่งรูปภาพไปยังสำนักงานหนังสือพิมพ์ของเมืองจริงๆ หลังจากนั้นประมาณ 1 อาทิตย์ ตอนเช้าวันเสาร์มีโทรศัพท์จากบ้านพ่อแม่แฟนคลับบอกว่าเห็นภาพถ่ายของเราอยู่ ในหนังสือพิมพ์ แฟนคลับรีบไปซื้อมาเก็บไว้ 2 ฉบับ เอาไปอวดเพื่อนที่ทำงาน จริงๆ แล้วเพื่อนทีทำงานเห็นภาพจริงๆแล้ว เพราะตอนส่งเค้าเอาภาพให้เพื่อนๆ ในสำนักงานได้ดูกัน ตอนที่ได้ยินว่าภาพได้ลงหนังสือพิมพ์ เราก็รู้สึกดีใจแล้ว แต่พอได้เห็นว่าลง หน้ากลาง ยิ่งดีใจเป็นหลายเท่า เพราะส่วนใหญ่ภาพถ่ายที่ลงในหนังสือพิมพ์เวลามีคนส่งไปให้เค้าจะลงรูปขนาด เท่ารูปถ่ายจัมโบ้หรือไม่ก็ขนาดโปสการ์ด มุมหนึ่งของหน้าหนังสือพิมพ์ ไม่ได้ลงหน้ากลางอย่างที่เห็น นกและแฟนคลับเป็นปลี้มมากๆ ที่ภาพถ่ายของเราได้ลงหนังสือพิมพ์ของเมือง เพื่อนๆ ก็เป็นปลื้มกับเราเช่นเดียวกัน นกเลยเอาภาพมาให้เพื่อน ๆ ได้ชมกันค่ะ
ปล....ทางสำนักพิมพ์ไม่ได้ให้อะไรเราหรอกนะค่ะ เพียงแต่เขียนชื่อสกุลของเจ้าของภาพไว้ให้เท่านั้นแค่นี้ก็ดีใจแล้วละค่ะ และนี้เป็นภาพจริงๆที่แฟนคลับส่งไปจะเห็นพื้นที่มุมหญ้าด้านข้าง
ทางสำนักพิมพ์เค้าตัดภาพมุมนั้นออก แต่ไม่เป็นไรถึงอย่างไรก็ยังเป็นภาพของเราอยู่ดี(16/4/55)
นกอ่านข้อความเจอะในหนังสือของเมืองบอกว่าจะมีการประกวดทำขนมอบและอื่นๆ อีกหลายอย่าง อ่านแล้วเกิดความสนใจดูท้าทายดี อีกทั้งตัวเองสนใจเรื่องการทำขนมอบเลย บอกให้แฟนคลับติดต่อส่งเข้าประกวด แฟนคลับน่ารักช่วยติดต่อให้เสร็จส่งเอกสารใบสมัครให้เรียบร้อย ตอนที่คิดว่าจะประกวดก็ไม่ได้หวังว่าจะชนะ คิดว่าเอาสนุก ถ้าไม่ได้รางวัลอะไรก็ถือว่าเป็นประสบการณ์ของตัวเองในครั้งต่อ ๆ ไปเพราะเป็นการแข่งขันครั้งแรกในเรื่องของขนมอบ ที่ไม่ใช้ขนมเค้ก ซึ่ง จริงๆ แล้ว นกเคยประกวดทำขนมเค้กมาก่อนในการแข่งขันครั้งนั้นนกทำแอ๊ปเปิ้ลเค้ก ได้รางวัลชนะเลิศทำขนมเค้ก แต่ครั้งนี้เป็นขนมอบที่ไม่ใช้ขนมเค้ก หลายๆ อย่างไม่ได้ทำมาก่อนเพราะหาซื้อได้ง่ายไม่ต้องเสียเวลามานั่งทำอยู่ พอคิดว่าจะส่งเข้าประกวดหลายๆ อย่างต้องมานั่งทำดูว่าเป็นอย่างไร หาสูตรที่ลงตัวที่สุด ดีใจที่ แฟนคลับและเพื่อน ๆ แฟนคลับในบริษัทเป็นผู้ชิมที่น่ารักให้ความช่วยเหลือติชมเป็นอย่างดี พอถึงวินาทีที่ประกาศผลดีใจมากๆ ที่ได้ยินชื่อตัวเองให้ขึ้นไปรับรางวัล และยิ่งดีใจเป็นที่สุดเพราะเราเป็นคนเชีัยคนเดียวที่เข้าประกวดแข่งขันกับฝารั่ง แล้วประสบความสำเร็จชนะฝรั่งได้ถ้วยรางวัลชนะเลิศการทำขนมอบมาครองเก็บไว้ชื่นชม 1 ปี (ปีหน้าเค้าขอถ้วยคืน เพื่อจะมอบให้ผู้ชนะเลิศคนต่อไปได้ครอง ตอนแรกคิดว่าเค้าจะให้แล้วให้เลย ไหนได้ให้ถือไว้ดูเล่น 1 ปี เข้าใจว่าเป็นธรรมเนียม แต่อยากได้ไว้เลย แบบว่า งง นะค่ะ) เสร็จงานทุกๆ คนเป็นปลี้มกับความสำเร็จ นกเองก็ดีใจ หายเหนื่อยไปเลย และวันนี้เป็นอีกวันที่มีความสุขสำหรับนกเลยที่เดียว หลังจากแข่งขันเป็นเสร็จเป็นที่เรียบร้อย มีภาพข่าวลงในหนังสือพิมพ์ของเมือง นกไม่รู้เรื่องกับเค้าหรอกค่ะ เพื่อนสาวบอกให้รู้ว่าเค้าเห็นรูปนกในหน้ังสือพิมพ์ไปทำอะไรมามีถ้วยด้วย คริๆ เล่าเรื่องโชว์เป็นการใหญ่ งานนี้แค่ได้ถ้วยมาถือเล่นก็ดีใจแล้ว แต่นี้เห็นชื่นตัวเองและภาพในข่าวแล้วงานนี้ยิ้มแก้มปริเลยละค่ะ(9/7/2011)
เพื่อนสาวชาวฝรั่งเอางานมาให้ทำอีกแล้วค่ะ มีคนถามเพื่อนสาวว่ารู้จักใครที่ทำเค้กอร่อยๆ น่ากินมั่ง เพื่อนสาวบอกว่ารู้จัก เท่านั้นละงานเข้า เพราะคนที่ถามต้องการให้ทำเค็กแต่งงาน งานนี้ถือว่าเป็นงานหนักสำหรับนกเลยที่เดียว เพราะจะต้องทำให้เสร็จภายในหนึ่งอาทิตย์ ตอนที่เพื่อนสาวมาบอกนกถามว่าตลกใส่นกหรือเปล่า เพื่อนบอกว่าเปล่า เค้าต้องการจริงๆ เข้าใจว่ารีบ แต่ก็อยากให้เราทำให้ เอาละเป็นงัยเป็นกันทำก็ทำ หลังจากตกลงว่าจะทำ คนสั่งต้องการ fruit cake รูปแบบไม่เกี่ยง แต่ต้องเป็น 2 ชั้น พอได้โจทย์ นกก็เริ่มออกแบบว่าจะทำอย่างไร จากนั้นก็ลงมือทำเค้กแต่งงาน นี้ถือเป็นเค้กแต่งงานก้อนแรกที่ทำก็ว่าได้ค่ะ ผลงานออกมาเป็นที่พอใจของคนสั่ง บอกตรงๆ ว่าดีใจมากๆ ได้สตางค์กินขนมแล้วยังได้ประสบการณ์ที่ตัวเองต้องการ หลังจากที่ซื้ออุปกรณ์เก็บใส่กล่องมาหลายเดือน งานนี้ได้งัดออกมาใช้เสียที่หลังจากเค้กแต่งงานเสร็จ นกยังมีเค้กที่ลูกค้ามาสั่งให้ทำต่ออีกสองสามราย เดือนนี้ถือว่าเป็นเดือนดีเดือนหนึ่งของนกเลยที่เดียว อยากให้มีคนจ้างทำเค้กแต่งงานทุกวันเลย คริๆ ไม่งกเลยเรา (22/7/2011)
นกชอบทำเค้กวันเกิด เป็นของขวัญวันเกิดเพื่อน ๆ เสมอ เนื้อเค้กที่นกทำจะเป็น Classic Victoria cake จากนั้นก็นำมาตกแต่ง ส่วนใหญ่แล้วนกจะตกแต่งเป็นตอกไม้ ใบไม้ สำหรับเพื่อนหญิง ส่วนเพื่อนชายก็จะแตกต่างแล้วแต่แฟนคลับจะเรียกร้องขอให้ทำให้เพื่อนชายเพิเศษเป็นคน ๆไป นี้เป็นเค้กส่วนหนึ่งที่นกทำให้กับเพื่อน ๆ นกนำมาให้เพื่อนชาวครัวได้ชมกันค่ะ
คริสมาสต์เป็นช่วงเวลาที่หลาย ๆ คนวุ่นวายกับการหาของขัวญสำหรับครอบครัว คนรู้ใจและเพื่อนๆ กันอยู่ใช้ไม่ค่ะ สำหรับนกไม่ยุ่งกับการหาของขวัญสักเท่าไร เพราะในส่วนของครอบครัว คนรู้ใจนั้นนกรู้แล้วว่าจะต้องให้ของขวัญอะไร สำหรับเพื่อนๆ นกก็จะทำคริสมาสต์เค้ก หรือขนมอบให้คู่การด์อวยพร ซึ่งจะทำอย่างนี้ทุกปี แต่ละปีก็จะทำให้แตกต่างกันไป
นกมีโอกาสได้ทำเค้กครบรอบแต่งงงาน 50 ปี เค้กที่นกทำคนสั่งเค้กอยากให้เป็นเนื้อสปันจ์เค้ก สอดไส้บัตเตอร์ครีม และแจม ตกแต่งด้วยฟองดอง ตัวเค้กเป็นทรงสีเหลี่ยม ส่วนเรื่องตกแต่งหน้าเค้กนั้นไม่ได้บอกว่าต้องการแบบไหน คนสั่งทำบอกเพียงแต่บอกอยากให้ดูเรียบ ๆ ก็พอ เพราะคู่รักเจ้าของเค้กเป็นคนเรียบ ๆ นกเลยจัดทำเป็นดอกกุหลาบ ซึ่งเป็นดอกไม้แห่งความรัก ติดโบว์สีทอง คิดว่าหน้าจะเป็นอะไรที่เข้ากับงานได้ดี
